Vanaf 2017 ben ik opzoek gegaan naar wie ik nu werkelijk ben. Waarom doe ik wat ik doe, waarom denk ik wat ik denk, waarom voel ik wat ik voel…
Nu weet ik dat ik veel meer ben dan mijn denken, dat ik niet eens de denker ben, maar wel degene die een keuze heeft om een denkpatroon te doorbreken en niet meer te geloven. Door allerlei opleidingen en begeleiding heb ik oude overtuigingen, aannames, patronen losgelaten, doorzien en getransformeerd. Ik hoef niet meer op zoek naar liefde buiten mezelf, omdat ik liefde ben, net als jij.
Door mijn eigen ervaringen in het leven weet ik hoe gecompliceerd het leven soms lijkt te zijn. De ontdekking van deze andere kijk betekent veel meer rust in mijn hoofd, acceptatie van wat is en wat er ervaren wordt. Geen kritische stem meer in mijn hoofd, meer energie, veel meer leven in het NU en uit de rat-race van opgelegde ideeën van zo hoort het. Ik ben leven in uitvoering.
Iets over mezelf vertellen vind ik nu dan ook lastig, omdat alles veranderlijk is. Soms houd ik van koffie en soms van thee, soms voel ik me verdrietig, dan weer opgewekt. Soms heb ik geen zin en soms ben ik actief. Elk moment is anders, voel ik mij anders en komen er andere gedachten op. Ik ben dus nooit dezelfde en al helemaal niet onveranderlijk. Hoe fijn om daar in vrede mee te zijn. Dat is Zijn, bewustzijn, gelukzaligheid en leven in uitvoering!
Een jong kind is afhankelijk van zijn ouders en omgeving. Heeft een veilige basis nodig. Wil zich geliefd voelen, wil gezien worden, wil erkenning voor dat wat er op dat moment speelt. Dit is niet altijd mogelijk en onbewust komen er overtuigingen zoals: ik ben de liefde niet waard, ik moet goed mijn best doen dan vinden ze mij wel lief, ik kan dit niet dus doe ik extra mijn best of doe ik het juist helemaal niet. De ervaringen en overtuigingen die je als ouders hebt en waar je je nog niet bewust van bent spiegel je naar je kind. Dit wordt door je kind gevoeld en opgepikt en vaak betrekken ze dit op zichzelf. In mijn beleving is het dan ook zinvol om als ouder eerst bij jezelf naar binnen te kijken als het niet lekker gaat met je kind. Wat ben je zelf gaan geloven aan overtuigingen over jezelf? Mogen jou gevoelens er zijn? Keur je bepaalde ervaringen af? Heb je onbewust een kleurplaat gemaakt over hoe het leven van je kind zou moeten zijn? Welke verwachtingen spelen een rol? Het is super helpend voor je kind om dat bij jezelf te ontdekken en in te zien. Hierdoor verandert jou kijk en daarmee ook je gedrag en handelen. Dit zorgt voor meer ontspanning bij het opvoeden en dat zorgt voor een ander gedrag van je kind. Win-Win!
Om toch een soort indruk te geven kan ik zeggen dat ik doorgaans positief en flexibel ben ingesteld, ik ben enthousiast, creatief, meestal zorgzaam, ik vind lezen leuk en ben geïnteresseerd om te leren waarom mensen doen zoals ze doen, ik houd oa van tuinieren, yoga, wandelen en spelletjes.
Iets waar ik altijd blij van word en een warm gevoel van krijg in mijn hart zijn kinderen. Jonge kinderen leven in het moment en leren vanuit de motivatie die vanuit zichzelf komt. Ze leren en ontwikkelen van de omgeving en van elkaar en dat is wat we van nature altijd hebben gedaan. Kinderen geven energie, vrolijkheid en liefde. De nieuwsgierigheid, de onschuld en de onbevangenheid van kinderen vind ik heerlijk om te ervaren. Ze staan, als het goed is, nog dicht bij hun ware natuur. Maar ook een kind kan al onbewuste conclusie trekken en overtuigingen krijgen over zichzelf.